Lifestyle NWS Business Lady: Anne-Marie Jung

22 mei 2016 Leave a comment

Voor de rubriek Lifestyle NWS Business Lady interviewen wij een aantal inspirerende, talentvolle en sophisticated business ladies over hun weg naar succes. Tijdens de vorige editie was het de beurt aan Gerdi Verbeet. Deze week spraken wij met Anne-Marie Jung!

Met haar felgestifte lippen gaat Anne-Marie Jung lachend door het leven. Ze neemt zichzelf niet al te serieus maar haar vak des te meer. De comédienne, actrice en zangeres is al jaren een bekend gezicht, als side-kick van André van Duin, als saboteur in het tv-programma ‘Wie is de Mol’ of van een van de vele andere producties uit haar imposante lijst films, series, musicals en theatervoorstellingen. Tijd om deze geboren entertainer aan de tand te voelen over haar indrukwekkende carrière.

‘Mijn allereerste showbizz ervaring? Toen ik drie was mocht ik meespelen in een toneelstuk ter ere van de opening van de Margriethal in mijn geboorteplaats Schiedam. Toen het stuk eenmaal afgelopen was, we ons applaus in ontvangst hadden genomen en iedereen het toneel afliep, bleef ik staan. Ze hebben me echt van dat podium moeten slepen, ik wilde er niet meer vanaf.’

Het entertainmentvirus

Ze heeft altijd die urge gehad om te entertainen. ‘Ik ben nooit een grijze muis geweest die pas op het toneel haar ei kwijt kon. Ook achter de schermen pakte ik graag het podium. Toen ik zes was, sloot mijn opa, die vaak bij ons at, een weddenschap met me af. Als ik tijdens het avondeten vijf minuten mijn mond hield, kreeg ik een barbiepop. Ik was een echte Barbiefan maar toch kon ik het niet. Ik zag een grap liggen en moest ’m maken.’

Ook dochter Sue (3) is met het entertainmentvirus besmet. ‘Mijn kind is ontzettend luidruchtig. Stilletjes spelen kan ze niet, alles gaat met een hoop bombarie. Gek word ik er soms van! Maar ja, ik ben net zo. En mijn man gaf als kind ook al graag een showtje weg. Dat arme meisje is genetisch dubbel belast.’ Echtgenoot Burt Rutteman is eveneens acteur en werkt net als Anne-Marie vaak op onregelmatige tijden. Hoe combineren ze dat met de opvoeding? ‘Het is constant plannen en puzzelen. Zonder onze gezamenlijke agenda zijn we verloren. Gelukkig hebben we een fantastisch vangnet van opa’s en oma’s waar ze regelmatig terecht kan.’

Met Carice in de klas

Wat Anne-Marie op dit moment meemaakt met Sue, ervaarde haar moeder zo’n veertig jaar terug met haar. Ook zij had al snel in de gaten dat haar dochter nogal theatraal was aangelegd. ‘In 1985 kwam ze in de krant een artikel tegen over het Rotterdamse Hofpleintheater, de eerste toneelschool voor kinderen. Ze wist meteen: daar moet mijn kind naartoe. Ik heb er uiteindelijk van mijn negende tot mijn negentiende les gehad. Voor school had ik weinig discipline maar voor de toneelschool stond ik elke zaterdagochtend om zeven uur naast mijn bed.’

Eenmaal klaar met de Havo besloot Anne-Marie naar de Academie voor Kleinkunst in Amsterdam te gaan. ‘Ik kwam daar in een soort titanenklas terecht. Mijn klasgenoten waren Carice van Houten, Eva van der Gucht, Pim Muda, Tina de Bruin, Joost Spijkers en Friso van Vemde. Alle zeven studeerden we in 2000 met glans af. En alle zeven hebben we volop werk gevonden. De één misschien iets meer dan de ander, maar er zit niemand tussen die wegens gebrek aan werk toch maar iets heel anders is gaan doen. Niet alleen waren we gezegend met een geweldige klas, we zijn ook vrienden gebleven. Het komt regelmatig voor dat ik met een oud-klasgenoot/vriend op het podium sta. Hoe gaaf is dat?!’

Vaker afgewezen dan aangenomen

Anne-Marie was nog niet afgestudeerd of ze werd al genomineerd voor de John Kraaijkamp Musical Award in de categorie aanstormend talent. Twintig theaterproducties, tien films en bijna veertig televisierollen verder is haar agenda nog altijd stampvol. Het geheim van haar succes? ‘Ik laat me leiden door mijn intuïtie. Ik vertrouw erop dat alles wat gebeurt een reden heeft. Krijg ik een ‘nee’, dan was het not meant to be. Next! Bij audities word je vaker afgewezen dan aangenomen. Ga dat vooral niet kapot analyseren. Naast het goed kunnen incasseren van een ‘nee’ durf ik zelf ook regelmatig ‘nee’ te verkopen. Als ik een rol aangeboden krijg en iets in mij begint tegen te stribbelen, doe ik het niet. Al lijkt het nog zo goed voor mijn carrière.’

Volle zalen en kaskrakers

Anne-Marie zorgt er ook voor dat ze relevant blijft voor producenten. ‘Als acteur run ik mijn eigen winkeltje en dat betekent dat ik zo af en toe met mezelf moet adverteren. Bijvoorbeeld door mee te doen aan een programma als ‘Wie is de Mol?’ Je wordt in dit wereldje niet alleen op je werk beoordeeld maar ook op je zichtbaarheid. Producenten willen volle zalen en kaskrakers, dat gaat nu eenmaal gemakkelijker met een BN’er op het affiche dan met een onbekend talent dat misschien wel veel geschikter is voor de rol.’

Buffelen in de horeca

Van musical tot film, haar naam prijkt al zestien jaar lang op de affiches. Toch heeft ook zij weleens zonder werk gezeten. ‘Nadat ik in 2003 een Gouden Beeld had gewonnen voor mijn rol in de comedy de Bifi’s kwam ik ineens nergens meer aan de bak. Ja hallo! Zat ik daar met al mijn talent op de reservebank. Award of niet, je gaat je op zo’n moment toch afvragen of je wel goed genoeg bent. Maar na een half jaar te hebben gebuffeld in de horeca begon de telefoon weer te rinkelen. En sindsdien is de agenda eigenlijk altijd vol.’

Mollenstreken

Vooral haar optreden in Wie is de Mol? heeft impact gehad. Is het niet frustrerend om jarenlang als actrice en zangeres aan de weg te timmeren maar pas echt beroemd te worden door zo’n televisie optreden? ‘Wie is de Mol is het leukste televisieprogramma van Nederland. En ik mocht óók nog de Mol zijn! Wat kan mij het nou schelen dat niet iedereen weet dat ik al jaren in het theater sta. Ik heb het dik voor mekaar hoor. Ik verdien mijn brood met mijn hobby en zit met mijn beste vrienden in de kleedkamer.’

Nooit spijt

Op dit moment speelt ze in de muzikale komedie ‘We Want More’ en staat ze samen met vriendin en oud-klasgenoot Tina de Bruin en andere powervrouwen als Elise Schaap, Lies Vischedijk, Angela Groothuizen, Petra Laseur en Peggy Vrijens op het toneel. ‘Het verhaal draait om Womens World, een vrouwenkoor, dat twintig jaar geleden op haar hoogtepunt uit elkaar ging. Tijdens het weerzien en de voorbereidingen op het optreden, blijkt dat het leven niet voor alle vrouwen is verlopen zoals gehoopt.’ Wat vindt zij tot nu toe eigenlijk van haar leven? Zijn er zaken die ze achteraf gezien misschien anders zou hebben aangepakt? ‘Ik heb nog nooit ergens spijt van gehad. Ik kijk ook nooit achterom. Achteraf klagen over hoe iets anders had gemoeten heeft toch ook geen enkele zin? Ik heb overal van geleerd en alles wat er is gebeurd heeft mij uiteindelijk naar de volgende plek in mijn leven geleid.’

Onewomanshow

Dit jaar is ze behalve in ‘We Want More’ en de film ‘Rokjesdag’ ook nog te zien in haar eerste eigen solo programma ‘De Exoot’. ‘Doodeng! Maar het moest er toch een keer van komen. Waarom nu? Ouderdom denk ik, haha! Ik ben net veertig geworden, de big 4-0! Als ik het nu niet doe, komt het er nooit meer van. Ik heb tegenwoordig ook wat meer rust in m’n donder om iets op papier te krijgen. Het wordt een onewomanshow vol sketches, liedjes en exotische typetjes.’

Droomrol

‘Of ik verder nog aspiraties heb? Ik zie mezelf niet per se als ambitieus, maar ik wil wel blijven doen wat ik doe. Naast echtgenote en moeder ben ik ook nog gewoon een vrouw met een eigen leven. Die urge om te entertainen is er bijvoorbeeld nog steeds. Een droomrol? Als regisseur Pieter Kramer (van Theo en Thea, Ja Zuster, nee zuster, Lang en gelukkig) nog eens een muzikale film gaat maken, zou ik daar best wel héél erg graag in mee willen spelen. ’s Ochtendsvroeg, midden in de nacht, je mag me anytime bellen Pieter!’